Mienie Zabużańskie

Mienie zabużańskie jest nazwą, która określa mienie pozostawione przez Polaków na wschód od rzeki Bug, osób, które zostały przymusowo wysiedlone w latach 1944-1952 z wymienionych terenów. Wysiedlenie bazowało na mocy tak zwanych układów republikańskich z roku 1944. Uważa się, że odszkodowania w większości zrealizowano do końca lat pięćdziesiątych XX wieku. Według szacunków na rok 2005, jeszcze przynajmniej 80 tys. osób (wysiedleńców lub ich spadkobierców) odszkodowania nie otrzymało.

Tym nie mniej próby ostatecznego rozwiązania problemu odszkodowań za mienie zabużańskie istniały, i tak w ten sposób 8 lipca 2005 roku została uchwalona ustawa, która ma realizować prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.05.169.1418). Prawodawcy przyświecała myśl odszkodowania ograniczonego do 20% ich pierwotnej wartości, przy czym nie zostały ustalone żadne górne limity kwotowe. Obecnie istnieje możliwość otrzymania przez zaburzan świadczeń w gotówce.